Hos Geldin
gökyüzü karanlık perdelerini çekmiş yine,
adeta hüzün çökmüş loş sokaklara,
görünürlerde kimse yok ama..ama
feryatlar,haykırışlar..
beynimin içine kadar işleyen o sesleer...
korkuyorum!!!
sesleniyorum son nefesime kadar ...
ama.. ama YNE yok...
aslında ne olacagını ve ne bekledıgımı bende bılmıyorum!!
ve.. ve devam ettım yurumeye..
birden !!!
sesler kesıldı;
kalbim yerinden fırlayacakmışcasına çarpmaya basladı
ne oluyor böyle bu nasıl bir gece!!
korku,endişe,hüzün hepsi bir birine karıstı
ne yapıcam ne yapmalıyım bilmiyorum!!
acaba...acaba burası...yok YOK hayır olamaz!!
ben yaşıyorum,yaşamasam hissedemem ki...
tanrım yardım et bana...delirdim mi yoksa!!
ve...ve bir sess;
kim o diye seslendim..
benim dedin..evet evet o sendin..
bunca yıl bekledıgımdın,
karanlık sonu gelmez gecelerımden kurtaracak olandın...
<<HOŞ GELDİN>>
ceyda türedıoglu