Yorgun bir kış gecesinde
Kar yağıyordu penceremin önüne...
Dışarıda soğuk bir rüzgar uğulduyordu...
Üşüyordum.
Bir sigara daha yaktım.
Seni içiyordum
İçim ısındı.
Çocuk ağlayışları geliyordu komşu evden..
Perdeyi aralasam,
Dışarıya baksam..
Seni karanlıklardan da görecektim.
Radyodan
Oynak bir türkü duyuyordum.
Sonra,
Seni ilk gördüğüm günü anımsadım
Bana bakışını...
Soluk soluğa nefes alışını...
Biraz daha dalsam düşlere
Sevinçten gülecektim.
Bu gece neden bitmek bilmiyor?
Nerede kaldı bu nazlı gündüz?
Sen olmasan..
Beni sevmesen böyle..
Zor geçerdi bu günler
Bu düşünceyle..
Yorgun bir kış gecesinde
Kar yağıyordu penceremin önüne...
Dışarıda soğuk bir rüzgar uğulduyordu..
Elim-ayağım buz gibi...
Dişlerimin sesini duyuyorum.
Şimdi sen uyumuşsundur
Bir bebek kız gibi...
Bir sen bilirsin, bir de ben:
Senin gözlerinde de ben uyuyorum.
NECDET GOKNİL
C.tesi Şub. 27, 2010 5:25 pm